Wachten in Japan, China en Amerika
Wat we kunnen leren van buitenlandse zorg
Door Siba Sahabi
Wachten wordt universeel als vervelend ervaren, maar sommige culturen hebben manieren gevonden om ermee slim om te gaan. Dit zijn drie voorbeelden van hoe buitenlandse ziekenhuizen de wachtervaring van hun patiënten hebben verbeterd.
Wachten via je mobiel
In China ontvangen patiënten berichten op hun mobieltje over hun wachttijd. Handig, want op die manier kunnen ze de wachtperiode grotendeels buiten het ziekenhuis doorbrengen en pas kort voor de behandeling in de wachtkamer plaatsnemen.
Between the Trees van Ellie Davies, 2014De helende kracht van natuur
De term shinrin-yoku is Japans en betekent letterlijk ‘bosbaden’. Deze natuurtherapie houdt in dat je de omringende natuur met al je zintuigen aandachtig beleeft: Een soort mindfulnessmeditatie in de natuur. In Japan wordt deze vorm van therapie sinds de jaren 80 toegepast. Sinds enkele jaren wordt de therapie ook vaker in Europa gebruikt. Het Belgische ziekenhuis AZ Sint-Lucas in Brugge grenst aan een prachtig natuurgebied (de Steenbrugse bosjes en de Assebroekse Meersen). In samenwerking met het Agentschap Natuur en Bos wordt op dit moment aan speciale wandelpaden in het bos naast het ziekenhuis gewerkt. Binnenkort zullen er korte en lange wandellussen met tijdsindicatie en bijbehorende infoborden geplaatst worden.
Wetenschappelijke studies tonen dat er een relatie bestaat tussen een verblijf in de natuur en de verbetering van gezondheid en de reductie van pijn. Het effect verschilt nogal per persoon, maar bij veel patiënten gaan bloeddruk, hartslag en cortisolniveau toch echt omlaag. De reden hiervoor is dat de natuur ons de onbewuste boodschap geeft dat we mogen ontspannen. Het verminderen van stress kan ervoor zorgen dat patiënten sneller herstellen.
Between the Trees van Ellie Davies, 2014Geen wachtkamer meer
Waarom is het zo vanzelfsprekend dat we op de arts in een wachtkamer wachten? In Amerika doen sommige ziekenhuizen aan self-rooming. De patiënt gaat na zijn of haar intake direct naar de kamer waar hij of zij behandeld zal worden. De normale wachtkamer wordt dus gewoon overgeslagen. De arts of verpleegkundige zoekt de patiënt in de behandelkamer op. Dit systeem werkt natuurlijk alleen als er voldoende behandelkamers ter beschikking staan. Self-rooming biedt patiënten meer privacy en rust, waardoor ze minder stress tijdens het wachten ervaren. Verder voorkomt de methode de besmetting met virussen tussen patiënten in de wachtkamer. Bovendien lijkt self-rooming efficiënter en tijdbesparender te zijn dan de normale wachtkamer.